2 marca KPP oraz Stowarzyszenie Historia Czerwona upamiętniły Ludwika Waryńskiego w 146. rocznicę jego śmierci.
Pod poświęconym mu pomnikiem na warszawskiej Woli złożono kwiaty. Przedstawiono postać Waryńskiego, historię jego życia a także „Elegię o śmierci Ludwika Waryńskiego” autorstwa Władysława Broniewskiego. Przypomniano historię warszawskiego pomnika oraz osoby zaangażowane w jego przywrócenie.
Ludwik Waryński był jednym z twórców pierwszej partii marksistowskiej na ziemiach polskich – Międzynarodowej Socjalno- Rewolucyjnej Partii „Proletariat”, zwanej również „Wielkim Proletariatem”. Zatrudnił się w jednej z warszawskich fabryk, aby prowadzić agitację wśród robotników. W 1882 roku przygotował jeden z pierwszych polskich programów socjalistycznych, wprowadzających pojęcia walki klasowej, a także postulaty przejęcia przez lud środków produkcji.
Aresztowany rok później przez carskie władze Waryński został skazany na 16 lat więzienia w twierdzy Szliselburskiej, więzieniu o zaostrzonym rygorze. Zmarł na gruźlicę 2 marca 1889 roku.
Warszawski pomnik Ludwika Waryńskiego powstał w 1974 r. Stanął przed Zakładami Maszyn Budowlanych jego imienia przy ul. Kolejowej. W 2006 roku, gdy teren został wykupiony przez dewelopera, monumentowi groziło zburzenie wraz z halami fabrycznymi. Powstał wówczas Komitet Obrony Pomnika Ludwika Waryńskiego. W jego działalność włączyły się różne organizacje, m.in. Stowarzyszenie „Pokolenia” z Olimpią Zaborską, lokalni radni, jak Paweł Pawlak, a także osoby takie jak Adam Zapyłkin, były pracownik i wieloletni dyrektor zakładów im. Waryńskiego, a w latach dwutysięcznych działacz na rzecz praw lokatorów oraz sympatyk KPP.
Działania Komitetu doprowadziły do przywrócenia monumentu. Przeniesiono go na nowe miejsce na skrzyżowaniu ul. Kasprzaka z ul. Bema. 15 marca 2014 roku odbyła się uroczystość jego odsłonięcia na skwerze na warszawskiej Woli. 11 lat temu, w tej uroczystości brała wówczas udział między innymi delegacja KPP.