1 Maja przypada w tym roku w bardzo ważnym, a jednocześnie trudnym okresie dla klasy pracującej.
Międzynarodowe Święto Ludzi Pracy nie jest obecnie okazją do świętowania, lecz protestu. Narasta kapitalistyczny kryzys. Jego przejawem jest rosnąca inflacja, czyli wzrost cen, w tym najważniejszych produktów spożywczych. Pensje z każdym miesiącem tracą wartość nabywczą. Wszelkie programy pomocowe oferowane przez rząd, takie jak 500 plus są tylko namiastkami wsparcia dla potrzebujących. Bieda i wykluczenie społeczne osiągają poziomy nieznane od lat. Pomimo, że bezrobocie jest nominalnie niskie, rośnie liczba biednych pracujących, którym zarobki nie starczają nawet na bieżące utrzymanie.
Rząd nie tylko nie wspiera ludzi pracy, lecz ogranicza ich prawa. Dąży do utrudnienia prawa do strajku oraz zniszczenia radykalnych związków zawodowych.
Władza ogranicza wydatki na cele społeczne, a jednocześnie hojnie funduje inicjatywy wielkiego kapitału, a także swoich środowisk politycznych. W okresie kryzysu rosną również wydatki zbrojeniowe. Rząd, który nie umie zapewnić ludziom chleba daje im w zamian czołgi i samoloty.
1 Maja wychodzimy na ulice aby walczyć przeciwko kapitalizmowi, nie tylko w Polsce, lecz na całym świecie. Problemy ludzi pracy oraz mechanizmy władzy kapitału są bowiem podobne w wielu krajach. Rządy kapitalistyczne używają nacjonalizmu, wojennej retoryki oraz rozniecają nienawiść, aby poróżnić ludzi pracy. Są świadome, że międzynarodowe wystąpienie klasy pracującej położyłoby kres systemowi wyzysku.
1 Maja, w dniu pracowniczego święta wzywamy ludzi pracy do podjęcia walki, organizowania związków zawodowych i obrony praw pracowniczych. Wzywamy pod czerwone sztandary walki z wyzyskiem!
Niech żyje 1 Maja – Międzynarodowe Święto Ludzi Pracy!