Ostatnie tygodnie przyniosły nasilenie protestów rolników w naszym kraju. Wielki strajk rolników trwa także w Indiach, gdzie do stolicy dotarł marsz 300 tysięcy rolniczych związkowców. Pomimo wielu różnic pomiędzy sytuacją rolników w Polsce i w Indiach, powody protestów oraz postulaty protestujących w obu krajach są podobne.
Polscy i indyjscy rolnicy domagają się interwencji ze strony państwa w obliczu nierentowności produkcji rolnej a także zagrożenia dla indywidualnego rolnictwa ze strony wielkich koncernów rolno-spożywczych.
Strajkiem w Indiach kieruje koalicja 250 organizacji rolniczych, której przywodzi komunistyczny związek rolników All India Kisan Sabha (AIKS). Masowe akcje solidarnościowe ze strajkiem prowadzą Komunistyczna Partia Indii, Komunistyczna Partia Indii (marksistowska), Komunistyczna Partia Indii (marksistowsko-leninowska) oraz inne ugrupowania lewicy.
W Polsce protesty organizuje rolniczy związek Agrounia, nie związany z żadną partią polityczną i skupiający szerokie spektrum rolników różnych specjalności, o różnym stopniu zamożności i zróżnicowanych poglądach politycznych. Komunistyczna Partia Polski solidaryzuje się z walczącymi rolnikami Indii oraz popiera żądania polskich rolników.
Domagamy się od władz państwowych realizacji postulatów zawartych w tzw. Piątce Agrounii:
1) wypłacenia rolnikom odszkodowań za straty poniesione przez nich z powodu błędnych decyzji i bezczynności rządu;
2) oznakowania produktów spożywczych w sklepach flagą kraju pochodzenia;
3) zaprzestania dyskryminacji polskich rolników w ramach UE;
4) zakazu wprowadzania ustaw uderzających w rolników, a tym samym w produkcję żywności (piątka Kaczyńskiego);
5) regulacji cen skupu produktów rolnych przez państwo.
Realizację tych postulatów uważamy za konieczną dla przetrwania indywidualnego rolnictwa rodzinnego w Polsce. Traktujemy je na obecnym etapie jako warunek bezpieczeństwa żywnościowego Polski oraz zapewnienia zdrowej i przystępnej cenowo żywności obywatelom naszego kraju. Indywidualne rolnictwo to także ważny czynnik społeczny – gwarancja pełnowartościowych miejsc pracy na wsi, zabezpieczających byt materialny dziesiątek tysięcy wiejskich rodzin. W przyszłości może być bazą pod rozwój polskiej spółdzielczości, jednego z filarów socjalizmu.
Stanowisko powyższe wynika z tradycyjnej linii ruchu komunistycznego, głoszącego konieczność sojuszu robotniczo-chłopskiego w walce z kapitalizmem, wyzyskującym ludzi pracy tak w mieście, jak i na wsi. Symbolem tego sojuszu jest sierp i młot widniejący w herbach partii komunistycznych. „Podstawowym sojusznikiem proletariatu w walce z kapitalistycznym wyzyskiem są żyjący z własnej pracy chłopi i część inteligencji. (…) Celem partii komunistycznej jest urzeczywistnienie najlepiej pojętych interesów i politycznych dążeń klasy robotniczej oraz chłopstwa i inteligencji” – głosi program Komunistycznej Partii Polski.
Przypominamy, że nasze postulaty programowe w kwestii rolnej zakładają „wprowadzenie jednolitych cen na środki produkcji i usługi dla rolnictwa i stworzenie sprawnego systemu kontraktacji, transportu i magazynowania produktów rolnych”, co zbieżne jest z oczekiwaniami artykułowanymi przez protestujących rolników.
Również inne partie komunistyczne w Unii Europejskiej realizują podobną linię programową. Przykładem tego jest stanowisko Inicjatywy Partii Komunistycznych i Robotniczych Europy (ICWPE) wobec masowych protestów greckich rolników sprzed trzech lat: „Wyrażamy naszą pełną internacjonalistyczną solidarność z walką małych i średnich rolników w Grecji. Mamy nadzieję, że próbom wyrugowania ich z ziemi można przeciwstawić się dzięki walce, w sojuszu robotników z małymi i średnimi rolnikami oraz innymi warstwami ludowymi przeciwko korporacjom, UE i ich systemowi”.
Obecnie widzimy jak neoliberalny kapitalizm niszczy podstawy bytu rolniczych rodzin w różnych częściach świata, sprzyjając koncentracji ziemi oraz środków produkcji i dystrybucji rolnej w rękach wielkiego kapitału. Świadomość tych procesów dociera do polskich rolników, którzy coraz głośniej mówią o konieczności oporu wobec dominacji ponadnarodowych korporacji i domagają się od państwa polityki interwencji i protekcjonizmu.
Komunistyczna Partia Polski apeluje w tej sytuacji do polskich rolników o integrację nie tylko w formie ruchu związkowego, ale również w formie spółdzielczości, sprzyjającej lepszej efektywności produkcji rolnej i korzystniejszej (zarówno dla rolników, jak i dla konsumentów) dystrybucji produktów spożywczych.
Apelujemy także do robotników i pracowników najemnych o solidarność i poparcie dla protestów polskich rolników. Ich postulaty to również szansa na niższe ceny żywności dla konsumentów, podczas gdy w obecnej sytuacji rolnicy zarabiają coraz mniej, a ceny w sklepach rosną.
Niech żyje jedność ludzi pracy miast i wsi!
Krajowy Komitet Wykonawczy
Komunistycznej Partii Polski