Komunistyczna Partia Polski wzywa do reformy edukacji, postulując bezpłatne, świeckie i powszechnie dostępne szkolnictwo, finansowane centralnie, aby zniwelować regionalne nierówności i zapewnić równe szanse edukacyjne.

Ulica Jedności Robotniczej powraca na Żyrardów!

Opublikowano:

Kategoria: Bez kategorii


W Żyrardowie Rada Miasta na sesji 28 października 2019 r. zmieniła nazwę ulicy Nila-Fieldorfa na ul. Jedności Robotniczej. Radni na wniosek mieszkańców Żyrardowa przywrócili ulicę Jedności Robotniczej, która w poprzedniej kadencji została zmieniona na Generała Augusta Emila Fieldorfa – Nila. Zmianę musi jeszcze zatwierdzić Wojewoda.

Uchwałę Rady Miasta Żyrardowa dotyczącą zmiany nazwy ul. Jedności Robotniczej na ul. Gen. Augusta Emila Fieldorfa-Nila zakwestionowali spółdzielcy z ŻSM i SM „Pragnienie”. Nie zgadzali się ze zmianą ulicy Jedności Robotniczej, w ramach tzw. ustawy dekomunizacyjnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził nieważność tej uchwały a miasto od tej decyzji się nie odwołało. Jednak ówcześni wnioskodawcy, również i teraz uznali, że w Żyrardowie nie może być ulicy o nazewnictwie „Jedność Robotnicza”. Klub Radnych NPS Nowy Żyrardów -Kukiz’15, przygotował wówczas na sesję 24 maja nowy projekt uchwały, aby jeszcze raz podjąć decyzję o zmianie nazwy ulicy Jedności Robotniczej – na Gen Augusta Emila Fieldorfa-Nila.

Mieszkańcy walczyli o powrót Jedności Robotniczej do samego końca i wytrwale. Petycję za przywróceniem starej nazwy podpisało 150 mieszkańców tej ulicy. Podczas obrad Komisji Skarg, Wniosków i Petycji, decyzji zmieniającej nazwę ulicy na Gen. Emila Fieldorfa-Nila bronili m.in. były wiceprezydent Dariusz Kaczanowski, dyrektor Muzeum Mazowsza Zachodniego Bogusław Nietrzebka oraz Radni Prawa i Sprawiedliwości – Józef Kapusta, Arkadiusz Sowa i Grażyna Stefańska.

Komisja Skarg, Wniosków i Petycji skierowała wówczas jednak do Rady Miasta Żyrardowa projekt uchwały przywracającej starą nazwę tej ulicy – z uzasadnieniem, które rozwieje wątpliwości historyków czego owa jedność dotyczy.

Mieszkańcy argumentują, że w ich rozumieniu „Jedność Robotnicza” powinna odnosić się do szeroko rozumianej jedności robotników zakładów lniarskich, m.in. poprzez Strajk Szpularek, który rokrocznie jest upamiętniany a nie do organizacji czy wydarzeń komunistycznych, dlatego proszą o przywrócenie starej nazwy wraz z takim uzasadnieniem.

Niech żyje Jedność Robotnicza!


Krótki rys historyczny o Strajku Szpularek

Strajk w Żyrardowie, tzw. Strajk Szpularek był to nie tylko strajk powszechny, ale także uliczne starcia z wojskiem rosyjskim, które miały miejsce w Żyrardowie w dniach 23-28 kwietnia 1883. Do czasu wystąpień robotników łódzkich w 1892 był to największy protest robotniczy w Królestwie Polskim.

Zamordowani robotnicy żyrardowscy byli pierwszymi polskimi, poległymi w walce ofiarami zaborcy rosyjskiego od czasu powstania styczniowego. Tomasz Nałęcz wysunął tezę, że od czasu tego strajku nastąpiło zespolenie celów walki narodowej i społecznej polskiego proletariatu (żądania społeczne łączono z postulatem usunięcia Niemców z zakładów).

Żyrardowskie zakłady Hielle i Dittricha uchodziły w Królestwie Polskim za wzór poprawności w stosunkach na linii pracodawca – pracownik. Wprowadzane tu innowacje społeczne (mieszkania pracownicze, szpital, przedszkole, biblioteka) nie były jeszcze wówczas popularne wśród właścicieli fabryk na ziemiach Królestwa.

Paradoksalnie, w myśl słów Adama Próchnika, to właśnie ci robotnicy (w odróżnieniu od skrajnych nędzarzy), mieli szczególne predyspozycje do walki o polepszenie swojego bytu i uzyskania środków na rosnące potrzeby rodzin.

Po zdarzeniach z 1883 Żyrardów stał się jednym z największych w Polsce ośrodków ruchu robotniczego. Już w sierpniu 1884 wybuchł tutaj kolejny strajk. Od 2004 roku odbywa się inscenizacja strajku, początkowo w ramach Europejskich Dni Dziedzictwa, a obecnie podczas Święta Lnu.

wiki