Komunistyczna Partia Polski wzywa do reformy edukacji, postulując bezpłatne, świeckie i powszechnie dostępne szkolnictwo, finansowane centralnie, aby zniwelować regionalne nierówności i zapewnić równe szanse edukacyjne.

Ernesto Che Guevara (1928-1967)

Opublikowano:

Kategoria: Bez kategorii


52 lata temu, 9 października 1967 roku, boliwijscy żołnierze zamordowali Ernesto Che Guevarę – jednego z najwybitniejszych rewolucjonistów w historii.

Urodzony w Argentynie Guevara wychował się w rodzinie mieszczańskiej. Studiował medycynę i miał zostać lekarzem. Podczas swoich podróży zetknął się z przykładami wyzysku, nędzy i niesprawiedliwości. W młodości zaangażował się we wspieranie władz Gwatemali.

Doradzał prezydentowi Jacobo Arbenzowi, który w 1954 roku został obalony w wyniku zamachu stanu zorganizowanego przez CIA. Guevara zrozumiał, że tylko poprzez działalność rewolucyjną można odmienić los krajów Ameryki Łacińskiej. W Meksyku spotkał przebywającego na emigracji Fidela Castro. Wspólnie rozpoczęli przygotowania do wyzwolenia Kuby spod władzy dyktatury Fulgencio Batisty.

Che Guevara wraz innymi bojownikami Ruchu 26 Lipca, w tym Fidelem Castro, dotarł na Kubę 2 grudnia 1956 roku, na pokładzie jachtu Granma. Rewolucjoniści rozpoczęli wojnę partyzancką, podczas której Che wykazał się dużymi zdolnościami dowódczymi. Dowodził kontratakami nawet w sytuacjach, w których wydawało się, że partyzanci zostali pokonani przez wojska rządowe. Stał się również symbolem walki o wyzwolenie społeczne i internacjonalizmu.

Po zwycięstwie rewolucji kubańskiej w 1959 r. piastował różne urzędy. Odpowiadał za procesy funkcjonariuszy dawnego reżimu odpowiedzialnych za zbrodnie wojenne. Później brał udział we wdrażaniu reformy rolnej polegającej na parcelacji majątków wielkich posiadaczy ziemskich.

Był także ministrem finansów i kierował kubańskim bankiem narodowym. Przygotował również plany obrony na wypadek obcej inwazji wykorzystane podczas lądowania przygotowanych przez CIA puczystów w Zatoce Świń.

Jednak cały czas myślał o rozszerzeniu walki z wyzyskiem na inne kraje – zarówno metodami dyplomatycznymi jak i zbrojnymi. Uczestniczył w spotkaniach przedstawicieli państw post-kolonialnych. Na forum ONZ, jako przedstawiciel Kuby, wypowiadał się przeciwko wyzyskowi krajów rozwijających się oraz działaniom powiązanych z Waszyngtonem dyktatorów. W roku 1964 wystąpił na forum Narodów Zjednoczonych ze znaną mową przeciwko systemowi apartheidu w RPA. Podczas wizyt w Stanach Zjednoczonych spotykał się z robotnikami, studentami i przedstawicielami ruchów postępowych.

Po wybuchu wojny w Wietnamie wygłosił słynne stwierdzenie: Droga Wietnamu to droga, którą powinny pójść inne narody. Tą drogą ruszymy w Naszej Ameryce. Dzisiejszym zadaniem rewolucji kubańskiej jest (…) tworzyć drugi, trzeci Wietnam.

Zaangażował się we wspieranie rewolucjonistów w Kongu, a później udał się do Boliwii. Chciał otworzyć nowy front walki z imperializmem. Misja nie udała się i Che, po walce, został pojmany, a następnie zamordowany. Zdjęcie poległego rewolucjonisty stało się symbolem poświęcenia w walce o ideały.