KPP w obronie suwerenności Polski i przeciwko amerykańskiemu imperializmowi

Wyrażamy głębokie zaniepokojenie kierunkiem rozwoju sytuacji na arenie międzynarodowej oraz wynikających z niej zmianami o charakterze ustrojowym w Polsce. Tempo wydarzeń wyraźnie przyspiesza, a ich skutki mogą być katastrofalne!

Stany Zjednoczone Ameryki, dążąc do stworzenia świata jednobiegunowego, w którym chcą pełnić rolę hegemona, eskalują nacisk na Rosję, Chiny, Iran oraz wszystkie inne kraje, które chcą obronić własną niezależność polityczną.

Stosują przy tym politykę jedno- oraz wielostronnych sankcji, wojny handlowej, kontrolowanych z zagranicy przewrotów, zwanych „kolorowymi rewolucjami”, oraz wojen hybrydowych, polegających na stosowaniu dezinformacji, paraliżowaniu komunikacji społecznej – samodzielnie lub łącznie z pozostałymi środkami.

Najbardziej jednak przerażająca jest skokowo rosnące ryzyko poważnego konfliktu zbrojnego, w związku z groźbami kierowanymi wobec Iranu oraz działaniami, które wskazują na prawdopodobny zamiar ich realizacji. Wojna regionalna na Bliskim Wchodzie może być początkiem konfrontacji między mocarstwami.

Polska, która od roku 1989 wyraźnie zatraciła niezależność w polityce zagranicznej, gospodarczej i wewnętrznej, zaś w wyniku podpisania ręką prezydenta Lecha Kaczyńskiego Traktatu Lizbońskiego – zrzekła się głównych atrybutów suwerenności, w mijającym już okresie stanowiła kondominium amerykańsko-niemieckie.

Obecnie z kraju zależnego i eksploatowanego ekonomicznie, wespół z takimi krajami jak Ukraina, Litwa, Łotwa i Estonia, zamieniana jest w zaplecze Flanki Wschodniej NATO, tj. kraj, w którym cały porządek społeczny podporządkowany ma być właśnie takiej roli.

Dotychczas wszelka opozycja w sprawach dotyczących podstawowych kierunków polityki rządu była skutecznie odsuwana od życia publicznego i marginalizowana. Obecnie nie ma już dla niej miejsca w ogóle.

Na wszystkich, którzy kwestionują politykę rządu, zwłaszcza zagraniczną, spada nie tylko potępienie i eliminacja ze środków przekazu, ale otwarte, brutalne represje, obejmujące takie środki jak procesy polityczne, długotrwałe aresztowania i prześladowania.

Prawo do zrzeszania się ograniczane jest środkami pozaprawnymi, zaś prawo do wolności wypowiedzi sprowadza się coraz bardziej do wolności popierania kierunków polityki rządu i ewentualnie licytowania się z rządem w gorliwości realizacji jej celów.

Wkroczenie do Polski wojsk amerykańskich, poprzedzone czołobitnym rytuałem błagania o ich przybycie, stanowi element przygotowań do konfrontacji zbrojnej z Federacją Rosyjską, którą amerykańscy stratedzy wojskowi zaplanowali przeprowadzić przy wykorzystaniu terytorium Polski. Taki scenariusz stanowi śmiertelne zagrożenie dla bytu całego narodu polskiego.

Polska polityka zagraniczna, sprowadza się do nadgorliwego popierania celów polityki amerykańskiej i dodatkowej eskalacji napięcia w takiej sytuacji.

Nie do przyjęcia jest brak stanowczej reakcji na ustawę Kongresu Stanów Zjednoczonych nr 447, która szkaluje Polskę i zmierza do podniesienia względem niej nieuczciwych roszczeń, pomimo istnienia wiążącej umowy międzynarodowej w tej sprawie.

Kwestionowanie ciągłości państwa, poprzez podważanie zdolności Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej do zawierania umów międzynarodowych przez ministra Waszczykowskiego, należy w tym kontekście ocenić bardzo negatywnie.

Podobnie jak nagłe podjęcie się organizacji antyirańskiej konferencji w Warszawie, której głównym beneficjentem był Izrael. Taka polityka stanowi naruszenie polskiej racji stanu.

W takiej sytuacji należy wezwać wszystkie siły polityczne w kraju, organizacje społeczne i osoby indywidualne, bez względu na orientację polityczną, ideologiczną, czy światopoglądową; dostrzegające powagę tejże sytuacji, do zawiązania porozumienia mającego na celu odsunięcie tych zagrożeń, podejmowanie wspólnych inicjatyw oraz wymianę ważnych informacji.

Sprzeciw wobec imperializmu nie może być oderwany od walki z wyzyskiem, dotykającym klasę pracującą, która najdotkliwiej odczuwa skutki militaryzmu, rosnących wydatków na zbrojenia z jednej strony, a cięć socjalnych z drugiej. Programy takie jak 500+ czy podniesienie płacy minimalnej, zmniejszyły wprawdzie skalę skrajnej nędzy, jednak nie wyeliminowały problemu biedy znacznej części społeczeństwa.

Problemem pozostają także zjawiska takie jak zatrudnienie na podstawie umów cywilnoprawnych, outsourcing usług, korzystanie z usług agencji pracy czasowej, czy inne mechanizmy służące rozbiciu klasy pracującej. Przyczyniają się one do wzmacniania wyzysku pracowników.

Do jego wyeliminowania potrzebna jest walka w obronie praw pracowniczych, o zniesienie dominacji kapitału oraz ideologii wyrażającej interesy klas posiadających.

Uważamy, że walkę o zmianę społeczną można prowadzić poprzez podnoszenie świadomości klasowej wśród ludzi pracy, włączanie się w bieżące walki społeczne oraz wspieranie akcji strajkowych. Wyzwolenie klasy pracującej powinno być dziełem niej samej.

Ideologia państwowa, narzucona jest poprzez aparat propagandowo-polityczny, w skład którego wchodzą ośrodki propagandowe – państwowe lub wspierane przez państwo, Instytut Pamięci Narodowej, a wciągane jest szkolnictwo.

Promowane są postawy ekstremistyczne, w tym wychwalane zbrodnie dokonywane z motywacji antykomunistycznej. Propagowane są niebezpieczne mity.

Zagrożona została poważnie zasada niezawisłości sądów.

Zjazd potępia praktykę prokuratorsko-sądowego prześladowania komunistycznej Partii Polski, a także innych postępowych organizacji i ich przedstawicieli.

Jako haniebną praktykę oceniamy trwający od lat proces karny mający na celu nie tylko prześladowanie działaczy naszej partii, ale zastraszenie opinii publicznej.

Zwracamy uwagę na to, że obecna sytuacja, w której na coraz bardziej masową skalę naruszane są podstawowe zasady praworządności ma swoje pierwotne źródło w naruszeniu fundamentalnej zasady demokratycznej, wyrażonej w art. 96 ust. 1 konstytucji, który gwarantuje proporcjonalność wyborów do Sejmu.

Jego skutkiem jest doprowadzenie do duopolu politycznego, w której motywacja do głosowania nie wynika z rzeczywistego poparcia dla konkretnej partii politycznej, ale z obawy przed tą drugą.

Wobec takiej sytuacji zwracamy się z apelem do wszystkich postępowych i demokratycznych sił o podjęcie wspólnej walki w obronie fundamentalnych zasad demokracji i praworządności.

Niech żyje pokój!

Niech żyje socjalizm!

V Zjazd Delegatów KPP, Bytom dnia 21 lipca 2019 r.