24 marca mija 20. rocznica agresji NATO na Jugosławię. Była to pierwsza zbrojna interwencja paktu w kraju nie należącym do niego.
Pod pozorem wsparcia dla niepodległościowych aspiracji, obrony prześladowanych mniejszości, wprowadzania demokracji na zachodnią modłę wsparto separatystów w Kosowie. Sfabrykowane zostały dowody rzekomych czystek etnicznych i zbrodni wojennych sił jugosłowiańskich.
Lotnicze ataki na Jugosławię spowodowały od 1200 do nawet 5 tysięcy ofiar cywilnych. Zniszczyły przede wszystkim infrastrukturę kraju. Ich celem było zastraszenie ludności cywilnej.
Po 1999 roku miało miejsce więcej podobnych interwencji. Zbliżone preteksty, inne kraje i kultury, jedynie efekty takie same – Zamęt chaos, śmierć dzieci i kobiet jako efekt uboczny „humanitarnych” bombardowań. Skutkiem NATOwskich interwencji był również lawinowy wzrost zorganizowanej przestępczości, wzmocnienie najbardziej zacofanych grup religijnych fanatyków w „wyzwolonych” w ten sposób krajach.
W Kosowie do władzy doszła lokalna zorganizowana przestępczość oraz powiązane z nim klany rodzinne. Obecnie jest to jeden z najbiedniejszych regionów Europy. Osiągnięcia społeczne z czasów Jugosławii zostały celowo zniszczone.
Dla kapitalizmu wojny to interes, instalowanie sprzyjających im władz to szansa na zagarnianie bogactw naturalnych i opanowanie gospodarek wpisuje się w kontynuację polityki neokolonializmu i uzależniania od najbogatszych jak największych obszarów planety. Oto prawdziwy cel wszelkich wyzwoleńczych i humanitarnych akcji.
red.
Nasza strona korzysta z ciasteczek i podobnych technologii.
Jeśli nie zgadzasz się na to, możesz przerwać przeglądanie strony w każdej chwili.
Przeczytaj o tym więcej
