Tekla Borowiak

Tekla Borowiak(owa), ps. „Ciotka” (1894-1943) – działaczka komunistyczna, sekretarz Komitetu dzielnicowego PPR w Łodzi.

Urodziła się 24 września 1894 w podłódzkiej wsi Widzew, włączonej później do Łodzi. Od młodych lat pracowała w fabryce włókienniczej Widzewska Manufaktura (Wima). Działała w klasowym związku zawodowym włókniarzy na terenie zakładu pracy i reprezentowała go jako delegatka fabryczna. Od lat 20. Tekla była aktywistką Komunistycznej Partii Polski (KPP).

Latem 1929 r. wraz z konspiracyjnie sformowaną delegacją działaczy komunistycznych została przerzucona do Związku Radzieckiego. Po  powrocie cała grupa została aresztowana i wyrokiem Sądu skazana, jednak po apelacji została uwolniona od odpowiedzialności karnej.

W kolejnych latach kontynuowała działalność komunistyczną, była także współorganizatorką strajków włókniarzy w łódzkiej Wimie. W 1933 r. została aresztowana i osadzona w więzieniu na kilka miesięcy.

Jako działaczka KPP solidaryzowała się z programem tej partii i prowadziła konspiracyjną działalność na rzecz polskiego ruchu komunistycznego. Żądała oderwania od Polski zarówno ziem wschodnich, jak i Pomorza oraz Górnego Śląska. Na pozostałym terytorium kraju zamierzała tworzyć polską republikę radziecką.

Po wybuchu wojny współorganizowała organizację pod nazwą Front Walki za Naszą i Waszą Wolność. Po przerzuceniu do kraju grupy dywersyjnej z Związku Radzieckiego przeszła do Polskiej Partii Robotniczej wraz z całym środowiskiem „Frontu”, tworząc w Łodzi bazę jej dalszego rozwoju organizacyjnego.

Była członkiem Komitetu Okręgowego PPR w Łodzi oraz sekretarzem Komitetu Dzielnicowego PPR w jednej z miejskich dzielnic partyjnych, który współorganizowała wraz z Mieczysławem Moczarem.

Aresztowana przez Niemców w sierpniu 1943 r. została wywieziona do KL Auschwitz-Birkenau, gdzie zmarła 22 grudnia 1943 r.