Bohaterowie Stalingradu

Nazwa ulicy lub miejsca, lub obiektu pamięci Bohaterów Stalingradu jest jedną z form gloryfikacji walczących z hitlerowcami w bitwie o Stalingrad. W Polsce spotykało się lub spotyka się nazwy ulic im. Bohaterów Stalingradu lub Obrońców Stalingradu.

Wielomiesięczna bitwa o Stalingrad (od 23 sierpnia 942 do 23 lutego 1943) była jednym z największych starć zbrojnych w czasie II wojny światowej.

Walczyły tam przeciw sobie siły zbrojne Rzeszy Niemieckiej (oraz państw i formacji sojuszniczych) i siły zbrojne ZSRR.

W rejonie Stalingradu 23 listopada 1942 roku wojska radzieckie zamknęły w kotle 6 Armię generała Friedricha Paulusa, część 4 Armii Pancernej oraz jednostki rumuńskie (łącznie około 260-270 tysięcy żołnierzy, w tym 9590 Rumunów i 20 300 tzw. Hilfswillige).

Próby odblokowania stalingradzkiego kotła nie powiodły się. Dowództwo 6 Armii odrzuciło propozycję kapitulacji. Bitwa zakończyła się klęską Niemców i olbrzymimi stratami po obu stronach.

Uznawana jest za przełomową w działaniach na froncie wschodnim. Na skutek przegranej nad Wołgą Niemcy stracili bezpowrotnie siłę, jaką dysponowali na początku wojny ze Związkiem Radzieckim. Całkowicie inicjatywę stracili jednak dopiero w bitwie pod Kurskiem. Zwycięstwo pod Stalingradem zapoczątkowało przełom w walkach na froncie wschodnim.

Bohaterowie Stalingradu to jeden milion stu trzech tysięcy żołnierzy 62. Armii, Frontu Dońskiego i 2. Armii Gwardii.

W bitwie o Stalingrad po stronie radzieckiej zginęło ok. czterysta siedemdziesiąt osiem tysięcy i czterysta siedemdziesiąt jeden żołnierzy oraz czterdzieści tysięcy cywilów.