Relacja z obchodów 101. rocznicy śmierci Róży Luksemburg i Karola Liebknechta

Podczas wizyty w Berlinie w dniach 11-12 stycznia członkowie delegacji Komunistycznej Partii Polski uczestniczyli w wydarzeniach związanych z obchodami 101. rocznicy śmierci Róży Luksemburg i Karola Liebknechta oraz odwiedzili pomniki i miejsca pamięci związane z ruchem rewolucyjnym oraz walką z faszyzmem.

Wizytę w Berlinie rozpoczęli od złożenia kwiatów na Cmentarzu Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Treptower Park. Następnie odwiedzili Tiergarten, gdzie złożyli czerwone goździki pod pomnikami upamiętniającymi Różę Luksemburg i Karola Liebknechta przy Landwehrkanal, a także pod Pomnikiem Żołnierzy Radzieckich w pobliżu miejsca, w którym w maju 1945 r. podniesiono radziecki sztandar zwycięstwa, nad budynkiem zdobytego wówczas Reichstagu.

Wieczorem delegacja KPP wzięła udział w spotkaniu organizowanym przez Niemiecką Partię Komunistyczną (DKP) oraz Socjalistyczną Młodzież Niemiec (SDAJ), podczas którego wystąpiła przedstawicielka KPP, mówiąc o problemach międzynarodowych nasilającego się militaryzmu, nacjonalizmu oraz o przepisywaniu historii najnowszej. Opowiedziała także o represjach sądowych wobec polskich komunistów.

12 stycznia delegaci KPP wzięli udział w corocznej demonstracji upamiętniającej Różę Luksemburg i Karola Liebknechta, która rozpoczęła się przy Frankfurter Tor. Następnie jej uczestnicy przeszli przez Frankfurter Allee na cmentarz Friedrichsfelde pod pomnik rewolucjonistów.

Po południu nasi towarzysze odwiedzili pomnik Brygad Międzynarodowych przy Friedenstrasse w Volkspark a także pomnik Marksa i Engelsa na Alexanderplatz.

Cmentarz Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Treptower Park

Cmentarz Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Treptower Park

Delegacja KPP na Cmentarzu Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Treptower Park

Cmentarz Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Treptower Park

Delegacja KPP na Cmentarzu Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Treptower Park

Pomnik Róży Luksemburg przy Landwehrkanal

Pomnik Karola Liebknechta prz Landwehrkanal

Pomnik Żołnierzy Radzieckich w Tiergarten

Spotkanie DKP i SDAJ

Demonstracja

Demonstracja

Transparent KPP

Transparent DKP

Transparent KKE

Delegacja KSM

Transparent kampanii Historia Czerwona

Delegacja KPP na cmentarzu Friedrichsfelde

Pomnik rewolucjonistów 1919 r.

Pomnik Brygad Międzynarodowych w Volkspark

Pomnik Karola Marksa i Fryderyka Engelsa na Alexanderplatz

Alex

101. rocznica uroczystości upamiętniających Różę Luksemburg i Karola Liebknechta

Delegacja Komunistycznej Partii Polski wzięła udział w uroczystościach upamiętniających Różę Luksemburg i Karola Liebknechta odbywających się w Berlinie w 101. rocznicę śmierci rewolucjonistów, zamordowanych 15 stycznia 1919 roku przez bojówki Freikorpsu.

11 stycznia odbyła się konferencja rocznicowa oraz międzynarodowe spotkanie zorganizowane przez Niemiecką Partię Komunistyczną (DKP), dotyczące m.in. 75 rocznicy zwycięstwa nad faszyzmem oraz aktualnego zagrożenia wybuchem wojny. Jako pierwsza z zagranicznych gości wystąpiła przedstawicielka KPP, która opowiedziała o problemach narastającego militaryzmu, nacjonalizmu, przepisywaniu historii najnowszej. a także represjach jakie spotykają polskich komunistów.

12 stycznia kilkanaście tysięcy osób przeszło ulicami Berlina w marszu upamiętniającym Różę Luksemburg i Karola Liebknechta na cmentarz mauzoleum, gdzie zostali pochowani. W demonstracji uczestniczyły różne partie, organizacje młodzieżowe oraz związki zawodowe.

Oprócz organizacji niemieckich w demonstracji uczestniczyli przedstawiciele partii komunistycznych z całego świata, między innymi Komunistycznej Partii Turcji, Komunistycznej Partii Grecji, a także Komunistycznej Partii Polski.

Przemarsz zakończył się na cmentarzu Friedrichsfelde, gdzie pod pomnikiem rewolucjonistów zamordowanych w 1919 r., uczestnicy demonstracji złożyli kwiaty.

101. rocznica powstania Komsomołu

29 października 2019 r. w Zaporożu na Ukrainie ukraińscy komuniści uczcili 101. rocznicę powstania Komsomołu.

Komsomoł (ros. Комсомо́л) to komunistyczna organizacja młodzieży w Rosji Radzieckiej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, powstała w 1918 roku. Nazwa jest akronimem od słów Kommunisticzeskij Sojuz Mołodioży (Коммунистический союз молодёжи), czyli Komunistyczny Związek Młodzieży. Od 1922 pełna nazwa brzmiała Wsiesojuznyj Leninskij Kommunisticzeskij Sojuz Mołodioży (Всесоюзный Ленинский Коммунистический Союз Молодёжи), czyli Wszechzwiązkowy Leninowski Komunistyczny Związek Młodzieży. Komsomoł skupiał młodych ludzi w wieku od 14 do 28 lat, natomiast funkcjonariusze organizacji byli często znacznie starsi.

Lenin tak zarysował cele Komsomołu na III Zjeździe 2–10 X 1920, aby młodzież „uczyła się z komunizmu”. Mieli to być budowniczowie społeczeństwa socjalistycznego („Młodzież – Budowniczym Socjalizmu” – L. Breżniew). Utworzona została na I Ogólnozwiązkowym Zjeździe Związków Młodzieży Robotniczej i Chłopskiej w dniach 29 X – 4 XI 1918. Pod nazwą Rosyjski Komunistyczny Związek Młodzieży. Organizacja miała wpływ na władze. Konstytucja ZSRR z 1977 dała jej nawet prawo występowania z inicjatywą ustawodawczą, wysuwania kandydatów na radnych i ta sama Konstytucja ZSRR stawiała tę organizację zaraz po KPZR i związkach zawodowych. W 1977 32,4% składu rad terenowych stanowiła młodzież do lat 30.

W drugiej połowie latach 20. XX wieku ruch komsomolski odegrał dużą rolę w budowie przemysłu ciężkiego w ZSRR. Zaciągi były odzewem na VII Zjazd Komsomołu w 1926. Dzięki pierwszemu zaciągowi wyjechało 200 tys. komsomolców na tzw. Wielkie Budowy Socjalizmu, oraz 66 tys. na Ural. Największym czynem pozostała budowa w 1937 Komsomolska nad Amurem (Komsomoł budował także inne miasta np. Turksib, Magnitka itd.) oraz Bajkalsko-Amurskiej Magistrali Kolejowej.

Za czasów kolektywizacji na wieś udało się 140 tys. komsomolców, przyczynił się do likwidacji analfabetyzmu (od 1930 r. objął patronat nad szkołami i od 1931 r. nad Marynarką Wojenną i siłami powietrznymi ZSRR). W latach 1971–1975 do budowy 670 obiektów wyjechało ok. 500 tys. komsomolców, były to budowle KamAZ-u (przedsiębiorstwo aut ciężarowych), BAM-u (Magistrala Kolejowa), elektrownie jądrowe „Atommasz”, wspólne budowle krajów RWPG, kombinat apatytów, ropy naftowej i gazu ziemnego na Syberii, kombinat elektrometalurgiczny w Oskole, czy zagospodarowanie nieczarnoziemnej strefy niezamieszkanej w RFSRR, prace melioracyjne, wiejskie hufce pracy (liczyły 20. tys. osób) i inne. Należy także wymienić akcję z lat 70 „Komsomoł – wiejskiej szkole” kiedy wybudowano 10 tys. szkół i wyposażono 98 tys. pracowni szkolnych i warsztatów. W różnych formach dokształcania pozaszkolnego brało udział 19,1 mln osób. Ważną dziedziną wychowawczą było sprawowanie politycznego i organizacyjnego kierownictwa nad organizacjami pionierów i Oktiabriat, w których wychowywanych było ponad 25 mln dzieci.

Komsomoł zasłynął m.in. w organizowaniu subotników czyli sobót, kiedy to młodzi komsomolcy pracowali w czynie społecznym, w budowie Magnitogorska w latach 1929-1931 i Komsomolska nad Amurem w 1932 r., w tworzeniu podczas II wojny światowej oddziałów Młodej Gwardii, w budowie ze składek np. okrętu Leninskij Komsomolec itp.

Po reformach Gorbaczowa organizacja zupełnie straciła na znaczeniu i została rozwiązana w 1991 r. Do dzisiaj istnieje natomiast gazeta, która była organem prasowym Komsomołu: „Komsomolskaja Prawda”. Dziś odrodzony Komsomoł jest młodzieżówką Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej.

red.