Lata 1931-1938

18 maja 1931 r. – Początek wielkiej fali strajkowej, która trwała nieprzerwanie do 1937 r. W tym dniu rozpoczął się strajk 35 tysięcy górników w Zagłębiu Dąbrowskim i Krakowskim przeciwko obniżce płac o 15%. W starciach z policją zginęło 6 górników. W 1932 r. wybuchł kolejny strajk powszechny w górnictwie przeciwko kolejnym rządowym cięciom socjalnym, w którym udział wzięło ponad 40 tysięcy osób.

2 marca 1933 r. – Strajk generalny zakładów włókienniczych, zorganizowany przez PPS i klasowe związki zawodowe przeciwko nieprzestrzeganiu umów zbiorowych, prześladowaniu związkowców oraz niewypłacaniu należnych wynagrodzeń za czas postoju zakładów. 6 marca do strajku dołączyło 300 fabryk w Łodzi i okolicach. Udział wzięło ponad 120 tysięcy robotników. Samorząd łódzki poparł strajkujących i przeznaczył dotację 100 tysięcy złotych na pomoc żywieniową i opałową. Mimo że strajk zakończył się pełnym sukcesem i ustępstwami władz państwowych, w kwietniu wybuchły kolejne ogniwa strajków w zakładach Białegostoku i okolic. W Supraślu zaś wojewoda wysłała przeciwko protestującym policję, która zabiła 2 i raniła 48 robotników. W geście solidarności klasowe związki zawodowe ogłosiły jednodniowy strajk generalny na terenie całego kraju.

6 grudnia 1933 r. – Proces Georgi Dymitrowa, który stał się symbolem i bohaterem ruchu antyfaszystowskiego.

6 lutego 1934 r. – Powszechny strajk antyfaszystowski robotników francuskich z udziałem ponad 4 milionów strajkujących.

16 lutego 1934 r. – Zbrojne powstanie robotników austriackich przeciwko zamachom faszystowskim w Wiedniu.

1935 r. – Na VII Kongresie Międzynarodówki Komunistycznej pod przewodnictwem Jerzego Dymitrowa uzgodniono naczelne hasło budowy szerokiego frontu jednolitego i ludowego do walki z hitleryzmem i wszystkimi odmianami faszyzmu.

15 września 1935 r. – Hitlerowski Reichstag uchwalił tzw. norymberskie ustawy rasowe, a NSDAP ogłosiła je na swoim zjeździe w Norymberdze.

1936 – Władze przystąpiły do bezwzględnej rozprawy z protestującymi. W marcu policja ostrzelała marsz bezrobotnych w Częstochowie, zabijając jedną osobę. W czerwcu w Toruniu strzelali wmieszani w tłum policyjni tajniacy, którzy zabili jednego protestującego. Jeden zabity padł również podczas demonstracji w Gdyni. Władze chciały w ten sposób zastraszyć bezrobotnych oraz organizacje pracownicze. Swoje działania władze usprawiedliwiały rzekomym zwalczaniem radzieckiej agentury. Mimo to ruch strajkowy narastał, a większość protestów kończyła się zwycięstwem robotników.

16 lutego 1936 r. – W wyborach parlamentarnych w Hiszpanii wygrała koalicja wyborcza socjalistów, komunistów i republikanów (Front Ludowy).

18-25 marca 1936 r. – Strajk okupacyjny kobiet w fabryce „Semperit” w Krakowie, którego najważniejszym żądaniem była 15% podwyżka płac. Z rozkazu wojewody Świtalskiego wiec został rozpędzony, w odpowiedzi której klasowe związki zawodowe ogłosiły strajk powszechny. Podczas wiecu na krakowskich Plantach policja otworzyła ogień do zebranych, zabijając 10 osób i raniąc kilkadziesiąt.

1936 r. – W wyborach komunalnych w Łodzi wygrała lista jednolitofrontowa. Ukazał się też pierwszy numer „Dziennika Popularnego” redagowanego przez komunistów i lewicowego nurtu PPS pod redakcją Norberta Barlickiego i St. Dubois. Do redakcji dołączył także powieściopisarz Emil Zegadłowicz. Działacze łódzcy organizowali pomoc dla Ludowej Hiszpanii.

17 lipca 1936 r. – Wybuch wojny domowej między rządem Drugiej Republiki Hiszpańskiej, utworzonej przez koalicję Frontu Ludowego w kwietniu w wolnych i demokratycznych wyborach, a prawicową opozycją.

Od listopada 1936 r. do 28 marca 1939 r. – Szereg starć zbrojnych na przedpolach Madrytu, znane jako „bitwa o Madryt”, w których dużą rolę odegrali polscy ochotnicy.

6-23 lutego 1937 r. – Bitwa nad Jaramą w Hiszpanii.

8-23 marca 1937 r. – Bitwa pod Guadalajarą w Hiszpanii.

6-25 lipca 1937 r. – Klęska republikanów i strategiczne zwycięstwo nacjonalistów, rzutujące na całą wojnę w Hiszpanii.

15 sierpnia 1937 r. – Wiec z udziałem Macieja Rataja w Jarosławiu. Blokada dróg, wstrzymanie dowozu żywności do miasta, przerwanie prac na folwarkach oraz rezygnacja z zakupów przez 10 dni spowodowały paraliż aż 12 województw (krakowskiego, lwowskiego, tarnopolskiego, częściowo warszawskiego, kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego i poznańskiego, białostockiego, stanisławowskiego, nowogródzkiego i pomorskiego).

16-25 sierpnia 1937 r. – Wielki Strajk Chłopski; masowa i polityczna kierowana przez Stronnictwo Ludowe manifestacja rolników pod hasłem przywrócenia chłopom polskim prawa do życia, a krajowi ład, porządek i bezpieczeństwo. W strajku wzięło udział kilka milionów chłopów polskich, białoruskich i ukraińskich. W wyniku interwencji policji zginęło 44 chłopów, 5 tysięcy aresztowano, a 617 uwięziono na mocy wyroków sądowych.

25 lipca 1938 r. – Klęska republikanów hiszpańskich nad rzeką Ebro.

16 sierpnia 1938 r. – Komunistyczna Partia Polski została rozwiązana.

9-10 listopada 1938 r. – Hitlerowski pogrom Żydów w Niemczech, preludium do zbrodni.